Bitcrush - Collapse (2012)
Bitcrush is vooral bekend bij electronic liefhebbers. En dan voornamelijk omdat Mike Cadoo, die in zijn eentje de “band” vormt, de helft van het onvolprezen Gridlock was. Dankzij de Gridlock link ben ik ooit bij het album Enarc van Bitcrush (van 2004) uitgekomen en dat is een pittige electronic plaat die in het verlengde ligt van de laatste twee Gridlock releases.
Vervolgreleases heb ik niet gecheckt ook al omdat een aantal electronic puristen op MuMe deze niet al te positief bespraken, vooral vanwege het gebruik van gitaren. Nou voor die users heb ik nieuws: deze cd vooral laten liggen. Met electronic heeft het niets meer te maken, tenzij je van mening bent dat Van Halen ook electronic is omdat er af en toe op een toets wordt gedrukt.
Voor alle anderen heb ik ook nieuws. Deze cd vooral uitchecken! En helemaal als je into lange statige postrock stukken bent, zo’n beetje in het verlengde van Mogwai of, vooruit dan, Godspeed You etc. Nu vind ik dat die twee laatste bands best fraaie dingen hebben gemaakt maar echt hoger scoren dan 4* heb ik dacht ik nooit gedaan. Of deze release van Bitcrush technisch gezien beter is dan wat de genoemde bands in de aanbieding hebben, daar ga ik niet over, maar hij maakt op mij wel meer indruk.
De opbouw van de nummers is prachtig, al is dat natuurlijk ook het handelsmerk van het genre. Postrock dan he…niet IDM. Cadoo laat op deze plaat horen dat zijn gevoel voor timing en zijn vaardigheid om theatrale maar net niet over de top muziek te maken, in meerdere genres bruikbaar is.
Zijn pech zal zijn dat veel mensen Bitcrush uitchecken met de Gridlock referentie in het achterhoofd. Als je op zoek bent naar Cadoo’s werk dat daar meer een link mee heeft, dan is de laatste van zijn andere project “Dryft”, een betere optie. Ben je echter bereid om onbevooroordeeld naar een stevige postrock plaat te luisteren, dan kun je hier best eens een hoop plezier aan beleven. Ik ben er in ieder geval erg blij mee.